Pamiętam jak mój dziadek mówił mi, ostatnie lato przed szkołą,
"żyj tak jakby ten dzień miał być Twym ostatnim"
(Bo ja nie tylko córunia tatunia byłam, ale i dziadziunia też, tego co to w 1947 wrócił, ale wrócił:-)
Wtedy jako ta sześcioletnia dziewczynka, byłam przerażona, że jutro mogę umrzeć.
Ale kilka lat temu, moi drodzy, zrozumiałam o co mu chodziło.
Dodam od siebie, nie siedźta na kanapie i nie ropaczajta, życie jest zbyt piękne, tyle fantastycznych,pięknych rzeczy jest jeszcze do zrobienia..........
A co tam, że ledwie chodzę (i tak na modelkę za grubokoścista jestem :P) ale przecież szczyty mogę zdobywać, a co mi tam.
Przynajmniej nie będę żałować, że nie spróbowałam.
Życie z odrobiną szaleństwa jest takie cudne
Z odrobiną ????????? ;-)
Ps. Ograniczenia sami budujemy w naszych głowach.....
Brak komentarzy :
Prześlij komentarz